به چه کار آید؟

دنیایی که دیگر یارای دیده شدن با نگاه تو را نداشته باشد...به چه کار آید

 

سکوت کردن از سخن گفتن دشوارتر

سخن گفتن از سکوت کردن دشوارتر

 

عکس آنهمه مهر و بزرگی را با حافظه ام قاب گرفته ام و توی طاقچه ی دلم آنجا که اسرار راه دارند مقابل دیدگانم نهاده ام تا بخاطر بسپارم نهایت آرزوی من کجاست...تا آنجا که تبدیل شوم به بیدار دلی چون خودت...

و شاید این انتقام شایسته ای باشد برای چون منی بی دست و پا، از آنهمه بی سر و پا...

کاش پیش از نبودت بیدار شده بودم داغ غفلت کم از داغ ستم دیدن نیست