میدونی خدا
یه خواهش ازت دارم، راستش از ظهر تا حالا هی میام بگم، هی روم نمیشه، آخه خب من...خودت از کارنامه ی اعمالم آگاهی، میدونی که خجالتم از کجاست، میدونم خیلی دارم ....آره ...من ...خب...بله، من...ای بابا سخته گفتنش
حلال کن...
داشتم خواهشامو میگفتم، هوم، آره زیاد شد، خب با کم شروع کردم که راحت باشه ولی از اولم نقشه همین بود، حالا به روم نیار
میگم بیا یه لطفی از سر بزرگواریت به من داشته باش
اونم اینکه یکی
اگه ممکنه عاجزانه و پیگیرانه، و ملتمسانه تقاضا دارم در روز قیامت که ملت با اون وضع فجیع دوباره زنده میشن و هیشکی هیشکی رو نمیشناسه و سایر مواردی که روم نمیشه بگم، اگه ممکنه به همه لباس بده، خدا ما بدبختیم بیچاره ایم اون موقع هیچی نداریم حیثیتمون رو نگهدار التماس میکنم، به همه که لباس میدی، به من بینوا هم لباس بده دمت گرم خیلی خدایی اصا
بعدم التماس میکنم نذار عجز کسی رو ببینم خیلی وحشتناکه ببینی همه خیلی گرفتارن، من طاقتشو ندارم، دلم نمیخواد آبروی کسی پیش من بره، نذار حسابرسی هیچ بنده خدایی رو ببینم و شرمندگیشونو ببینم خواهش میکنم اگه میشه منم ببخش نذار آبروم بره
یه درخواست دیگه هم دارم که سعی میکنم بخاطرش هرچقدر میتونم کارای خوب بیشتری انجام بدم و بیفتم به جون نقاط ضعف اخلاق و رفتار و اعمالم
البته انشاءالله
اون درخواست چیه؟
خدا اون روز امام حسینم هستن دیگه
خب اون موقع من هیچی به جز لباسایی که قولشو الان ازت گرفتم هیچی ندارم، بعد خب من آرزو دارم به ۱۴ معصوم گل بدم، با عذرخواهی از بقیه، مخصوصا دلم میخواد به امام حسین گل بدم، خب اینکه تو اون هیر و ویری و بلبشو گل از کجا باید پیدا بشه دیگه دست لطف و کرم و احسان خودتو می بوسه فدات شم، اون روز بهم گل میدی بدم به امام حسین آخه من اون موقع گل از کجا بیارم؟خواااااااهش میکنم خدا جان...
من که خیلی به لطفت امید دارم...فقط خودت میدونی چقدر ازت ممنونم و چقدر روت حساب میکنم
تو برای من بسی
تا حالا هرچی اینجا نوشتم و ازت خواستم بهم دادی، حتی خیلی چیزا رو نخواستم و بهم بخشیدی
چقدر کریمی...رحیمی نعیمی...عزیزی
چقدر مهربونی
دوستت دارم
